Η ΩΡΑ ΠΗΓΕ 12:01 ....

Η ώρα πήγε 12:01 …

Όχι δεν κοιτάζω κάποιο ρολόι, έτσι και αλλιώς εδώ που βρίσκομαι δεν υπάρχει αυτή η επινόηση των ανθρώπων που μετρά τις στιγμές τους και την κίνηση των άστρων.

Εδώ που βρίσκομαι, η στιγμή μπορεί να είναι μία αιωνιότητα και η αιωνιότητα μια στιγμή και θεωρώ ότι δεν έχει να κάνει με την αντίληψη του χρόνου αλλά με την ύπαρξη του ή όχι.

Η αναφερόμενη ώρα ανταποκρίνεται στο Ρολόι της Αποκάλυψης και βλέποντας την, κατανοούμε ότι η Αποκάλυψη έχει συμβεί και τώρα τα συνταρακτικά γεγονότα της όπως τα διαλάλησαν οι Προφήτες, όπως τα φαντάστηκαν συγγραφείς, όπως τα απεικόνισαν σε κινηματογραφικές ταινίες είναι η σκληρή πραγματικότητα των ανθρώπων.

Εδώ που βρίσκομαι, σε αιωρούμενη πολιτεία στην ατμόσφαιρα της Γης, δεν με αγγίζει ο πόνος και η φρίκη που ζουν οι άνθρωποι αλλά παρακολουθώ την εξέλιξη της Αποκάλυψης με κάθε λεπτομέρεια… Δεν ξέρω πως βρέθηκα πραγματικά εδώ, το τελευταίο που θυμάμαι είναι να κάθομαι μονάχος σε μια παραλία και να χαζεύω τα αστέρια, αναπολώντας ωραίες στιγμές του παρελθόντος, επιστρέφοντας όμως και στο σκληρό παρόν όπου η επιβίωση στην βάρβαρη κοινωνία έγινε μια μάχη με άγρια θηρία αλλά έβλεπα και μπροστά ατενίζοντας το μέλλον με ρεαλισμό και αισιοδοξία, προγραμματίζοντας τα επόμενα βήματα μου. Ξαφνικά άρχισε να ακούγεται ένα απόκοσμο βουητό από τον ορίζοντα και εμφανίστηκε στον ουρανό ένα έντονο φως με απόχρωση κίτρινου και κόκκινου χρώματος όπου ξαφνικά κάλυψε τα πάντα. Δεν ήταν κάποιος μετεωρίτης, το Φως δεν προερχόταν απ’ αυτό τον κόσμο, έμοιαζε με έκρηξη και έτσι πρέπει να ήταν…

Μία έκρηξη Φωτός η οποία συνέβηκε από την υπερφόρτωση αρνητικής ενέργειας που εκλύεται κάθε λεπτό από τις διαταραγμένες εγκληματικές πράξεις των ανθρώπων, εύκολα μπορούμε να το παρομοιάσουμε με την έκρηξη ενός ηλεκτρονικού μηχανήματος όταν λόγω δυσλειτουργίας, παρατηρείται συσσώρευση περίσσειας ενέργειας που δεν μπορεί να επεξεργαστεί πλέον, με αποτέλεσμα την έκρηξη.

Είναι αυτό που λέμε, ξεχείλισε το ποτήρι. Αλλά ποια να ήταν άραγε η σταγόνα που προκάλεσε αυτό το φαινόμενο; Ακόμη ένα ναζιστικό έγκλημα στον Αγγελιαφόρο του Θεού, ο θάνατος άμαχων αθώων παιδιών από βομβαρδισμό κάποιου drone ή ο μαζικός βιασμός ανήλικων κοριτσιών από παιδόφιλους, μέλη μιας σατανικής αίρεσης;  Δεν νομίζω να ήταν κάτι από αυτά, εξάλλου είναι καθημερινά γεγονότα σε αυτή την Ανθρωπότητα, όπου ο Αντίχριστος βρήκε τις ιδανικές συνθήκες για να φτιάξει το βασίλειο του, Είμαι σίγουρος ότι η έκρηξη του φωτός συνέβηκε όταν η Παναγία δεν πρόλαβε αυτή την φορά να σκουπίσει τα δάκρυα από τα μάτια Της, βλέποντας αυτά τα αποτρόπαια εγκλήματα να γίνονται κάθε μέρα και κανείς να μην ενδιαφέρεται. Ένα δάκρυ Της ξέφυγε και έπεσε στο μέτωπο του Υιού Της, βρισκόμενος στην ζεστή αγκαλιά Της μετά από μία κοπιαστική μέρα ανάμεσα στους ανθρώπους με μάχες ενάντια σε δαίμονες, θεραπείας αρρώστων, πραγματοποίησης επιθυμιών από προσευχές, συντονισμό των Αγγελικών δυνάμεων. Όταν ο Ιησούς Χριστός ένιωσε το κρύο δάκρυ της πολυαγαπημένης Του μητέρας εξαιτίας των δεινών των αθώων και των μαρτύρων που προκλήθηκαν από ανθρώπους χωρίς καρδιά, τότε ακαριαία  άρχισε και η Αποκάλυψη… Έτσι και αλλιώς αυτή η Ανθρωπότητα εδώ και πολύ καιρό ζει παρασιτικά εις βάρος του ελέους του Θεού και τώρα ήρθε το πλήρωμα του χρόνου όπου οι άνθρωποι συλλογικά και ατομικά να κριθούν για τις πράξεις και μη πράξεις τους.

Δεν ξέρω αν σε εκείνη την παραλία άφησα πίσω το ανθρώπινο σώμα μου όταν με χτύπησε το Φως και ήρθα εδώ με άλλη μορφή, έτσι και αλλιώς τα σώματα είναι τα οχήματα της Ψυχής για το Ταξίδι της Ανθρώπινης Ζωής αλλά εδώ που βρίσκομαι νιώθω πιο ζωντανός από ποτέ. Όχι μόνο δεν κινδυνεύω από την Οργή του Θεού στις έσχατες αυτές μέρες αλλά με σιγουριά μπορώ να πω ότι αποτελεί μία όαση στους ουρανούς της Γης, αγγελική μελωδία και μεθυστική ευωδία πλανώνται στον αέρα, κάνοντας τις αισθήσεις μου να πάλλονται σε εκστατικό βαθμό και ταυτόχρονα να είμαι κυριευμένος από μία παράξενη γαλήνη συνοδευόμενη από ευφορία.

Εκεί κάτω στα μέρη των ανθρώπων πραγματοποιείται μία βίαιη αποκαθήλωση του έκπτωτου ανθρώπινου πολιτισμού. Θα καταντούσα γραφικός αν περιέγραφα σκηνές της Αποκάλυψης που είναι ήδη στερεότυπα στο υποσυνείδητο των ανθρώπων ακούγοντας αυτή την λέξη όπως σεισμοί, λεηλασίες, επιδημίες κλπ. Κατά την διάρκεια της εξέλιξης της Αποκάλυψης πολλά είναι τα παράξενα γεγονότα που συμβαίνουν. Τα μάτια των ανθρώπων βλέπουν καταστάσεις και πράγματα που μόνο σε νουβέλες τρόμου και στους χειρότερους τους εφιάλτες λάμβαναν μέρος. Ένας λόγος που συμβαίνει αυτό είναι γιατί έπεσε το πέπλο που διαχωρίζει τον δικό μας κόσμο με αυτό του Πνευματικού Κόσμου και οι άνθρωποι επιτέλους αντίκρισαν μπροστά τους τον αόρατο πόλεμο Καλού και Κακού που αναφέρεται σε τόσες παραδόσεις και θρησκείες σε όλο τον πλανήτη. Δυστυχώς για τους ανθρώπους, οι συμμαχικές δυνάμεις τους, οι Άγγελοι Πολεμιστές αποχωρούν γιατί έτσι διατάχθηκαν από τον Χριστό και προαναγγέλθηκε αιώνες πριν από τον ίδιο. Αυτή είναι η μεγαλύτερη τιμωρία που μπορεί να καταδικάσει ο Θεός τον άνθρωπο, να φύγει από κοντά του…

Ας πρόσεχαν όταν έπρεπε, ο Αγγελιαφόρος του Θεού που προηγήθηκε των γεγονότων ήταν πολύ ξεκάθαρος με τις προειδοποιήσεις Του. Ποτέ δεν τους ζητήθηκε κάτι δύσκολο, ούτε πίστη, ούτε να θυσιάσουν κάτι, απλά να έδειχναν τον απαιτούμενο σεβασμό πρώτα στον ίδιο τους τον εαυτό και μετά στις Ανώτερες Δυνάμεις που ‘’συγκρατούν την τάξη του Σύμπαντος’’ και κυρίως να μην ξεχνούσαν από πού προήλθαν και ποιος είναι ο προορισμός τους. Γιατί αυτή η λήθη επέφερε μία αλαζονική βλασφημία η οποία τους έκανε να πιστεύουν ότι είναι Θεοί αλλά στην πραγματικότητα έχουν εκπέσει ως είδος και μετατράπηκαν σε μια δαιμονική πρωτόγονη φυλή όπου η κατάληξη της δεν θα μπορούσε να είναι τίποτα άλλο παρά η Αποκάλυψη.

Ο τρόπος που αποχωρούσαν οι Αγγελικές Δυνάμεις ήταν χλευαστικός προς τους ανθρώπους, όχι γιατί σκλήρυνε η καρδιά Τους αλλά για να δείξουν στους ανθρώπους με αυτό τον ιδιαίτερο σκληρό τρόπο πως η αλαζονεία και η μισαλλοδοξία τους εκδίωξε τους πραγματικούς ευεργέτες από κοντά τους.

Κοιτάζω τώρα ένα πολύ πλούσιο, ο οποίος κάθεται πάνω σε πλάκες χρυσού και στοίβες από χαρτονομίσματα των οποίων η αξία τους πριν την Αποκάλυψη θα εξασφάλιζαν τις επόμενες 20 γενιές των απογόνων του να ζουν σαν βασιλιάδες αλλά πλέον δεν έχουν καμία απολύτως αξία. Η οικογένεια του λιμοκτονεί και ένας Άγγελος κάθεται μπροστά του, παίρνει ζεστό ψωμί από το καλάθι που έχει δίπλα του και άρχισε να το τρώει. Ο πλούσιος αυτός άνδρας εκλιπαρούσε τον Άγγελο να του δώσει ένα κομμάτι ψωμί γι’ εκείνον και τα παιδιά του, μάλιστα του πρότεινε να το αγοράσει δίνοντας του όσο χρυσάφι ήθελε. Ο Άγγελος γέλασε με την ματαιοδοξία του πλούσιου και έριξε τα ψωμιά που είχε στο καλάθι στους αρουραίους που βρισκόντουσαν παραπέρα και αποχώρησε…

Τώρα το βλέμμα μου πέφτει πάνω στον πρόεδρο ενός κράτους, από τους πιο ισχυρούς ανθρώπους στον πλανήτη πριν την Αποκάλυψη λόγω της στρατιωτικής φονικής μηχανής που είχε στα χέρια του αλλά τώρα φαντάζει τόσο ανίσχυρος. Εκεί που είχε τόσα εκατομμύρια ανθρώπους υπό τις διαταγές του, με την αποχώρηση των Αγγέλων ο πιο άσημος και περιφρονημένος δαίμονας της κόλασης δίνει διαταγές στους σωματοφύλακες του ώστε να τον λιντσάρουν. Τόσο εύκολη λεία είναι που μαζεύτηκε μια λεγεώνα από δαίμονες γύρω του, έκαναν κατάληψη στα σώματα των φυλάκων του και αποφάσισαν να τον φάνε ζωντανό…

Για κοιτάξτε τι γίνεται πιο πέρα. Ισχυρός σεισμός ταρακουνά αυτή την πόλη, σπίτια γκρεμίζονται σαν χαρτόκουτα.  Τώρα έφθασε το μήνυμα εκεί για την αποχώρηση των Αγγέλων, την στιγμή που προστάτευαν τους κάτοικους εκείνης της πόλης. Μία μάνα μέσα στο σπίτι της  το οποίο αποσυντίθεται από το χτύπημα του Εγκέλαδου, βλέπει τον Άγγελο που πρόσεχε τα παιδιά της να κρατάει την δοκό του σπιτιού ώστε να μην πέσει πάνω τους. Και αποχωρεί ο Άγγελος στεναχωρημένος και η δοκός πέφτει και συνθλίβει τα κεφάλια των παιδιών της, μπροστά στα μάτια της μάνας. Είναι δυνατόν να έχει τόση σκληρότητα ο Θεός; Αυτή η μάνα είχε επιλογές πριν την Αποκάλυψη αλλά προτίμησε να συμβαδίσει με τον διάβολο και αυτό είναι το τίμημα που πληρώνει τώρα.  Δεν δέχθηκε την ευλογία του Αρχάγγελου, που αν την δεχόταν μπορεί και να μην υπήρχε η ανάγκη για προστασία από κανένα, δεν είχε την απαιτούμενη οξυδέρκεια ώστε να αντιληφθεί ότι ο Διάβολος που είχε τα ηνία του πλανήτη μέχρι τώρα, είναι ο άρχοντας της εξαπάτησης, τόσο δειλός που κρύβεται στις Σκιές και όταν ο Ελεήμων Θεός στείλει τον Αγγελιαφόρο Του για να προειδοποιήσει τους ανθρώπους, ο διάβολος θα τον παρουσίαζε σαν κάτι κακό. Μία μάνα που χειραγωγείται τόσο εύκολα  έχει ως αποτέλεσμα το μητρικό της ένστικτο να ατονεί και οι αμαρτίες της να πληρώνονται με μακάβριο τρόπο από τα παιδιά της. Μία γυναίκα που έζησε το θαύμα της μητρότητας πρέπει πρώτα να είναι υπόλογη στην οικογένεια της και στον εαυτό της και μετά στην κοινωνία γιατί το άθροισμα πολλών ανθρώπων δεν συνιστά πολιτισμό αλλά μπορεί το σχηματισμό μίας αγέλης άγριων θηρίων, μην ξεχνάμε ότι ολόκληρες κοινωνίες σταύρωσαν τον Χριστό, δίκασαν σε θάνατο τον Σωκράτη.

Τώρα κοιτάζω ίσως την πιο τραγική σκηνή της Αποκάλυψης. Παρακολουθώ ψευδοπροφήτες και ασεβείς παπάδες να διακηρύττουν  πως ήρθε επιτέλους η Κρίση του Θεού, καλούσαν τους πιστούς να παραδώσουν τις περιουσίες τους, χειραγωγούσαν τον φόβο τους ώστε να γεμίσουν τα ‘’άγια’’ θησαυροφυλάκια τους. Πολλοί θεοσεβούμενοι έτρεξαν να βρουν καταφύγιο μέσα στις εκκλησίες, δικαιωμένοι και σίγουροι ότι θα σωθούν γιατί παρέμειναν πιστοί μέχρι το τέλος.. Τι ειρωνεία …  Ο ουρανός βρέχει τεράστιες μπάλες φωτιάς που πέφτουν με ακρίβεια στόχου πάνω στις εκκλησίες γεμάτες κόσμο κατακαίγοντας τους. Βλέπετε εκεί δεν μαζεύτηκαν ταπεινοί άνθρωποι, περισσότερο έμοιαζε με φωλιά ερπετών. Γιατί είναι αυτοί που στο κάλεσμα του Θεού φοβήθηκαν ότι θα χάσουν τα πάντα, τυφλώθηκαν από μίσος καθοδηγούμενοι από δασκάλους με αλλότρια συμφέροντα, από ρασοφόρους που χρησιμοποίησαν το Άγιο όνομα του Θεού  για να πλουτίσουν και να κάνουν αντίχριστες πράξεις, δικαιολογώντας τες ότι είναι θεία έργα. Το χειρότερο που αποφάσισαν να πολεμήσουν τον Αγγελιαφόρο του Θεού, ο καθένας για τον δικό του λόγο. Άλλοι γιατί ένιωσαν κόμπλεξ που δεν επιλέχθηκαν από τον Θεό ως οι προφήτες Του, άλλοι φοβήθηκαν για την εξουσία και τον πλούτο τους, άλλοι ήταν τόσο τυφλοί που δεν μπορούσαν να δουν καν το εκθαμβωτικό Φως που έλαμπε ανάμεσα τους.  Ήταν σημείο των καιρών το γεγονός ότι η πλειοψηφία των θρησκευτικών ηγετών παρέδωσαν ψυχή και σώμα στον Διάβολο, άλλοι με την σύνεση τους και άλλοι παραπλανημένοι και έγιναν έτσι οι καλύτεροι υπηρέτες του. Φαντάζει έξυπνη στρατηγική κίνηση εκ μέρους των Σκοτεινών δυνάμεων παρομοιάζοντας τους ως λύκους, να προσπαθήσουν να θέσουν υπό τον έλεγχο τους τον βοσκό ώστε να έχουν απεριόριστη και χωρίς κινδύνους πρόσβαση μέσα στο κοπάδι των προβάτων (κλήρος).

Αυτή όμως είναι η μια όψη της Αποκάλυψης. Κατά την διάρκεια αυτής συμβαίνουν επίσης και θαυμαστά γεγονότα. Ο Θεός επέλεξε τους Εκλεκτούς Του και η επιβίωση τους  ήταν διασφαλισμένη με βοήθεια από τον Παράδεισο. Πιστοί καθοδηγήθηκαν μέσα από οράματα ώστε να καταφύγουν σε συγκεκριμένες τοποθεσίες για να γλυτώσουν από τα δεινά, οι Αγγελικές Δυνάμεις συγκεντρώθηκαν ώστε να φυλάξουν τους Εκλεκτούς από τις ορδές των δαιμόνων που αμολήθηκαν από την κόλαση αλλά στην παρουσία των Αγγέλων δεν μπορούσαν να πειράξουν ούτε τρίχα από τα μαλλιά των Εκλεκτών. Αυτοί που παρέμειναν αυθεντικοί στην πίστη τους, δεν τους έλειψε ποτέ ένα πιάτο φαί κατά την διάρκεια του μεγάλου λιμού.

Το πιο αξιοπερίεργο θαυμαστό γεγονός που συνέβαινε κατά την διάρκεια της Κρίσης του Θεού και διαδιδόταν από στόμα σε στόμα των επιζησάντων είναι η εμφάνιση μικρών παιδιών από το πουθενά. Τα αποκαλούσαν Παιδιά του Φωτός γιατί διακρινόταν σε αυτά μια φωτεινή αύρα γύρω τους και ενώ ο κόσμος κυριολεκτικά διαλυόταν από φυσικές καταστροφές, τα Παιδιά αυτά χαρακτηρίζονταν από σαγηνευτική γαλήνη και σιγουριά για τον Νέο Κόσμο που αναδυόταν. Υπάρχουν αρκετές ιστορίες που μπορούν να αναφερθούν σχετικά με την συνάντηση και την αλληλεπίδραση τους με ομάδες επιζησάντων.

Τέτοιο χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η σωτηρία μίας ομάδας κατοίκων ενός μικρού χωριού, οι οποίοι καταδιωκόμενοι από επίγεια δαιμόνια, αναγκάστηκαν να περιπλανηθούν στα βουνά για να επιβιώσουν. Στο κατώφλι τους μία αδίστακτη συμμορία κακοποιών, εξαντλήθηκαν τα λιγοστά εφόδια που είχαν και η απόγνωση άρχισε να τους κυριεύει. Βρέθηκαν μπροστά σ’ ένα σταυροδρόμι κάπου στα βουνά και η επιλογή του δρόμου αποτελούσε ζήτημα ζωής και θανάτου γιατί αν έπαιρναν το λάθος μονοπάτι κινδύνευαν να έπεφταν στα χέρια των δολοφόνων, των ληστών και των βιαστών, ενώ ο άλλος δρόμος τους οδηγούσε απευθείας στον γκρεμό. Βασανισμένοι, καταπονημένοι και απελπισμένοι όπως ήταν, ξαφνικά εμφανίστηκαν μπροστά τους δύο μικρά παιδιά που ξεπρόβαλλαν μέσα από κάτι θάμνους. Πριν προλάβει κάποιος από τους χωρικούς να ρωτήσει οτιδήποτε τα Παιδιά, αυτά τους είπαν : «Ακολουθείστε μας. Ξέρουμε ένα ασφαλές μέρος, με φαγητό και νερό, όπου μπορείτε να μείνετε μέχρι να τελειώσει ο εξαγνισμός του Παλιού Κόσμου».

Τα Παιδιά πήγαν την ομάδα των χωρικών σε μία βαθιά σπηλιά, ένα τέλειο καταφύγιο, ζεστό και προστατευμένο από φυσικούς εχθρούς. Στην είσοδο της σπηλιάς υπήρχαν σκαλισμένα παράξενα σύμβολα, ανάμεσα τους και ένας σταυρός. Εισερχόμενοι οι χωρικοί στην σπηλιά αντίκρισαν ακόμη δύο παιδιά που τακτοποιούσαν τις προμήθειες, αρκετές για να επιβιώσουν όλοι τους για μεγάλο χρονικό διάστημα. Το μικρό κορίτσι τους κοίταξε χαμογελώντας και τους είπε: «Σας περιμέναμε. Γνωρίζουμε ότι θέλετε να πλυθείτε, να ξεκουραστείτε και να φάτε αλλά πρώτα πρέπει να προσκυνήσετε την εικόνα της Παναγίας». Προχώρησαν ενδότερα της σπηλιάς και η ομάδα των επιζησάντων βρέθηκε μπροστά σε μία έκπληξη. Ο χώρος αυτός της σπηλιάς έμοιαζε να ήταν μία αρχαία εκκλησία. Στο βάθος, μία παμπάλαια ασημένια εικόνα της Παναγίας η οποία έλαμπε μέσα στο σκοτάδι όταν έπεφταν πάνω της οι λιγοστές ηλιαχτίδες που εισχωρούσαν από μικρή οπή στην οροφή της σπηλιάς. Δίπλα από την εικόνα υπήρχε σκαλισμένο πέτρινο τραπέζι και πάνω σ’ αυτό αρχαία θρησκευτικά σκεύη, τα οποία χρησιμοποιούνταν από πρωτοχριστιανικούς για τις τελετουργίες τους.

Μετά το αρχικό ευχάριστο σοκ, οι επιζήσαντες άρχισαν να διερωτούνται ποια είναι αυτά τα Παιδιά, ποιοι είναι οι γονείς τους, που βρήκαν όλες αυτές τις προμήθειες, πως βρέθηκαν εκεί. Όταν διατύπωναν τις απορίες αυτές στα Παιδιά, η απάντηση τους ήταν πάντα η ίδια. Με χαμόγελο στα χείλη, έδειχναν τον ουρανό και δεν έλεγαν τίποτα άλλο. Η διήγηση της συγκεκριμένης ιστορίας τελειώνει με το πιο εντυπωσιακό τρόπο, όταν το επόμενο πρωί η συμμορία των κακοποιών ανακάλυψη την κρυψώνα των επιζησάντων βλέποντας τους από την απέναντι βουνοπλαγιά. Σαν ξεκίνησαν να πάνε για έφοδο προς την σπηλιά, η ομάδα των χωρικών πανικοβλήθηκαν και φώναζαν ο ένας στον άλλο ώστε να αρχίσουν να τρέχουν για αν σωθούν. Αμέσως εξήλθαν της σπηλιάς όλα τα παιδιά και με μια φωνή είπαν στους χωρικούς: «Μην φοβάστε. Δεν θα προλάβουν να έρθουν». Δευτερόλεπτα μετά, ο τόπος σείστηκε και προκλήθηκε κατολίσθηση στην απέναντι βουνοπλαγιά, θάβοντας κάτω από βράχους, δέντρα και λάσπες ζωντανούς τους κακοποιούς. Πλέον ήταν όλοι τους ασφαλείς.

 Η δράση των Παιδιών του Φωτός κατά την Αποκάλυψη υπήρξε καθοριστική και ευεργετική για την επιβίωση των Εκλεκτών του Θεού. Υπάρχουν αναφορές για θαυματουργές δράσεις, όπως για παράδειγμα το περιστατικό με το σχολικό λεωφορείο. Η Αποκάλυψη βρήκε μία τάξη μαθητών που βρισκόντουσαν σε κατασκήνωση μακριά από το σπίτι τους. Όταν συνέβηκε η Αποκάλυψη προσπάθησαν να επιστρέψουν πίσω αλλά κατά την διαδρομή είχαν φοβερό ατύχημα λόγω των γεγονότων με αποτέλεσμα τον σοβαρό τραυματισμό πολλών παιδιών. Δεν θα μπορούσαν σωστικά συνεργεία να φτάσουν εκεί ποτέ, άλλωστε δεν υπήρχε τρόπος επικοινωνίας μαζί τους. Περαστικοί έσπευσαν στο σημείο αλλά οι προσπάθειες τους ήταν μάταιες. Τότε μέσα από το δάσος εμφανίστηκε μία ομάδα Παιδιών του Φωτός, 33 στον αριθμό, κύκλωσαν το λεωφορείο κρατώντας τα χέρια τους και άρχισαν να απαγγέλλουν προσευχή σε στυλ ποιήματος. Μετά την τρίτη επανάληψη της προσευχής συνέβηκε κάτι το αδιανόητο. Οι μαθητές εξέρχονταν από το λεωφορείο χωρίς οποιοδήποτε τραυματισμό, ούτε γρατζουνιά δεν είχαν πάνω τους. «Είμαστε τα Ουράνια Αδέλφια σας. Πλέον δεν μπορεί τίποτα να σας κάνει κακό. Ελάτε μαζί μας». Και όλα τα Παιδιά μαζί, κρατώντας το χέρι ο ένας του άλλου πήραν το μονοπάτι που οδηγεί στο δάσος…

Θα μπορούσα να γράψω αμέτρητα παραδείγματα σχετικά με την εμφάνιση και τις ενέργειες των Παιδιών του Φωτός αλλά φασαρία από παιδικά γέλια και τραγούδια κατευθύνεται προς εμένα από τον διάδρομο έξω από το δωμάτιο. «Είμαστε έτοιμοι να πάμε κάτω στην Γη», μου είπε το μικρό παιδάκι με τα ξανθά μαλλιά. «Ενημερωθήκαμε ότι είμαστε το τελευταίο κύμα άφιξης και ετοίμασες κάτι που πρέπει να μας το δώσεις για να πάρουμε μαζί μας».

Ψάχνω λιγάκι πάνω στο γραφείο και βρίσκω τον πάπυρο του οποίου το περιεχόμενο  αναφέρει πως να ενεργοποιηθεί η κοσμική ενέργεια  του Ήφαιστου ώστε τα Παιδιά του Φωτός να μπορέσουν να χτίσουν από την αρχή τον Νέο Κόσμο, την Νέα Ανθρωπότητα.

Πολλά παιδιά τρέχουν προς το μέρος μου, με αγκαλιάζουν και με ευχαριστούν. «Έλα μαζί μας, μπορείς να το κάνεις αν θέλεις». ‘Έχουν δίκαιο, μπορώ να επιστρέψω πίσω μαζί τους αλλά έχω και άλλες επιλογές που προτιμώ. Χαμογελώ και τους λέω: «Πραγματοποίησα την αποστολή μου, πρέπει να επιστρέψω στην Ουράνια Πατρίδα, όπου θα γίνω λαμπρό αστέρι στον ουρανό. Ο κόσμος αυτός είναι δικός σας πλέον. Μεγαλουργήστε Παιδιά του Φωτός!!».

«Δηλαδή δεν θα σε ξαναδούμε ποτέ;», με ρωτάει με την γλυκιά φωνή της το μελαχρινό κορίτσι .

«Δεν ταιριάζει σε εσάς Παιδιά του Φωτός, να σας δώσω υπόσχεση ότι θα επιστρέψω πίσω στην Γη κάποια μέρα. Σας δίνω την πρόκληση και την πρόσκληση να έρθετε να με βρείτε στο δικό μου άστρο όταν θα έχετε την δυνατότητα. Θα σας περιμένω …». Αυτά είναι τα τελευταία λόγια μου προς τα ευλογημένα Παιδιά του Φωτός, τα οποία θα επιφέρουν τον Χρυσό Αιώνα στην ιστορία της Ανθρωπότητας.

Παίρνουν το πάπυρο και κατεβαίνουν κάτω στην Γη. Τους περιμένουν στο πρώτο Συμβούλιο των Σοφών, όπου θα θέσουν τους στόχους για την Νέα Ανθρωπότητα και θα θεμελιώσουν τις Αξίες πάνω στις οποίες θα βασιστεί ο νέος πολιτισμός.

Όσο για μένα, θα περιπλανηθώ για τελευταία φορά πάνω στην Γη. Θα περπατήσω σε δάσος, θα μυρίσω γιασεμί, θα απολαύσω το ηλιοβασίλεμα. Μετά από αυτό, πρέπει να ετοιμαστώ. Το δικό μου ταξίδι συνεχίζεται, με προορισμό προς τα Άστρα …